سرطان خون در کودکان و بزرگسالان: علل، علائم و درمان

۱۲ شهریور ۱۴۰۴ | ۱۴:۱۷ کد : ۵۵ اخبار پزشکی
تعداد بازدید:۱۹۵
لوسمی، سرطان بافت‌های خون‌ساز بدن، از جمله مغز استخوان و سیستم لنفاوی است
سرطان خون در کودکان و بزرگسالان: علل، علائم و درمان

انواع مختلفی از سرطان خون وجود دارد. برخی از انواع آن در کودکان شایع‌تر است، در حالی که برخی دیگر بیشتر بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

لوسمی معمولاً شامل گلبول‌های سفید خون می‌شود که اولین خط دفاعی بدن در برابر عفونت هستند. آنها بسته به نیاز بدن به طور منظم رشد و تقسیم می‌شوند. با این حال، در بیماران مبتلا به سرطان خون، مغز استخوان مقادیر اضافی گلبول‌های سفید غیرطبیعی تولید می‌کند که به درستی عمل نمی‌کنند.

درمان سرطان خون می‌تواند بسته به نوع سرطان خون و سایر عوامل پیچیده باشد. با این حال، استراتژی‌ها و منابعی وجود دارد که می‌توان از آنها برای اطمینان از موفقیت درمان استفاده کرد.

علائم سرطان خون

علائم و نشانه­هی معمول سرطان خون بسته به نوع آن متفاوت است و عبارتند از :

  • تب یا لرز
  • خستگی و ضعف مداوم
  • عفونت‌های مکرر یا شدید
  • کاهش وزن غیرمنتظره
  • بزرگ شدن غدد لنفاوی و بزرگ شدن کبد یا طحال
  • خونریزی یا کبودی آسان
  • خونریزی مکرر بینی
  • لکه‌های قرمز کوچک روی پوست (پتشی)
  • عرق کردن بیش از حد، به خصوص در شب
  • درد یا حساسیت استخوان

علل سرطان خون

به طور کلی تصور می‌شود که سرطان خون زمانی رخ می‌دهد که برخی از سلول‌های خونی دچار تغییراتی (جهش) در DNA خود می‌شوند. DNA یک سلول، حاوی دستورالعمل‌هایی است که آن را برای انجام وظایف خاص خود هدایت می‌کند. به طور معمول، DNA به سلول دستور می‌دهد که دو کار را انجام دهد: با سرعت مشخصی رشد کند و در زمان مشخصی بمیرد. در سرطان خون، جهش‌ها به سلول‌های خونی دستور می‌دهند که به رشد و تقسیم خود ادامه دهند. وقتی این اتفاق می‌افتد، بدن کنترل خود را بر تولید سلول‌های خونی از دست می‌دهد.

با گذشت زمان، این سلول‌های غیرطبیعی می‌توانند سلول‌های خونی سالم را در مغز استخوان از بین ببرند. این امر منجر به کاهش تعداد گلبول‌های سفید سالم، گلبول‌های قرمز و پلاکت‌ها می‌شود و در نهایت منجر به بروز علائم و نشانه‌های سرطان خون می‌گردد.

تشخیص سرطان خون

پزشکان ممکن است قبل از بروز هرگونه علائم، سرطان خون مزمن را در آزمایش‌های معمول خون تشخیص دهند.

اگر این اتفاق بیفتد، یا اگر فردی علائم یا نشانه‌های سرطان خون داشته باشد، ممکن است آزمایش‌های تشخیصی زیر را انجام دهند:

معاینه فیزیکی: پزشک به دنبال علائم فیزیکی سرطان خون، مانند پوست رنگ‌پریده ناشی از کم‌خونی، غدد لنفاوی متورم و کبد و طحال بزرگ شده می‌گردد.

آزمایش خون: با بررسی نمونه‌ای از خون بیمار، پزشک می‌تواند تشخیص دهد که آیا بیمار سطح غیرطبیعی گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید یا پلاکت‌ها را دارد یا خیر، که نشان‌دهنده سرطان خون است. آزمایش خون همچنین ممکن است وجود سلول‌های سرطان خون را نشان دهد، اگرچه همه انواع سرطان خون باعث پخش شدن سلول‌های سرطان خون در سراسر خون نمی‌شوند. گاهی اوقات سلول‌های سرطان خون در مغز استخوان باقی می‌مانند.

آزمایش مغز استخوان: پزشک ممکن است روشی را برای برداشتن نمونه‌ای از مغز استخوان از استخوان لگن شما توصیه کند. نمونه مغز استخوان با استفاده از یک سوزن بلند و نازک برداشته می‌شود. نمونه برای تشخیص سلول‌های لوسمی به آزمایشگاه ارسال می‌شود. آزمایش‌های ویژه روی سلول‌های لوسمی ممکن است ویژگی‌های خاصی را نشان دهد که برای تعیین گزینه‌های درمانی بیمار استفاده می‌شوند.

درمان لوسمی

درمان لوسمی به عوامل زیادی بستگی دارد. پزشک شما گزینه‌های درمانی لوسمی شما را بر اساس سن بیمار، سلامت عمومی، نوع لوسمی و اینکه آیا به سایر قسمت‌های بدن، از جمله سیستم عصبی مرکزی، گسترش یافته است یا خیر، تعیین می‌کند.

درمان‌های رایج مورد استفاده برای از بین بردن لوسمی عبارتند از:

شیمی درمانی: شیمی درمانی شکل اصلی درمان لوسمی است. در این درمان از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول‌های لوسمی استفاده می‌شود. پزشک شما ممکن است بسته به نوع لوسمی که دارید، یک یا ترکیبی از داروها را تجویز کند. این داروها ممکن است به صورت قرص باشند یا مستقیماً به داخل ورید تزریق شوند.

درمان هدفمند: درمان‌های دارویی هدفمند بر تغییرات غیرطبیعی خاص در سلول‌های سرطانی تمرکز دارند. با محدود کردن این ناهنجاری‌ها، درمان‌های دارویی هدفمند می‌توانند سلول‌های سرطانی را از بین ببرند. سلول‌هایی که تحت تأثیر لوسمی قرار گرفته‌اند، آزمایش می‌شوند تا مشخص شود که آیا درمان هدفمند برای بیمار مؤثر است یا خیر.

پرتودرمانی: پرتودرمانی از اشعه ایکس یا سایر پرتوهای پرانرژی برای آسیب رساندن به سلول‌های لوسمی و متوقف کردن رشد آنها استفاده می‌کند. در طول پرتودرمانی، بیمار روی یک میز دراز می‌کشد در حالی که دستگاهی در اطراف او حرکت می‌کند و پرتو را به نقاط خاصی از بدن هدایت می‌کند. بیمار ممکن است پرتو را به ناحیه خاصی از بدن خود که در آن خوشه‌ای از سلول‌های لوسمی وجود دارد یا به کل بدن دریافت کند. پرتودرمانی همچنین می‌تواند برای آماده‌سازی برای پیوند مغز استخوان استفاده شود.

 

 


نظر شما :